Kancelaria Adwokacka Bartosz Kamil Obrębski

Co to jest opieka i kuratela?

Spis treści

Opieka i kuratela sprawowane są w celu ochrony interesów osób, które są nimi objęte. Trzeba jednak pamiętać, że obie te instytucje mają różne zastosowanie, a do ich skutecznego ustanowienia konieczne jest spełnienie wymogów określonych przez przepisy obowiązującego prawa.

Co to jest opieka?

Instytucja opieki prawnej oznacza stosunek prawny łączący opiekuna z podopiecznym. Jest ona sprawowana w celu ochrony osób, które nie są w stanie same zadbać o swoje interesy.

Kiedy ustanawia się opiekę?

Opiekę można ustanowić tylko i wyłącznie dla małoletniego, a więc osoby, która nie ukończyła osiemnastego roku życia. Dokonuje tego właściwy sąd opiekuńczy, jeżeli tylko poweźmie on wiadomość, że zachodzi ku temu prawny powód.

Jakie to sytuacje?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, opiekę ustanawia się, gdy rodzice:

  • nie żyją
  • są nieznani,
  • nie mają pełnej zdolności do czynności prawnych wskutek ubezwłasnowolnienia lub nieosiągnięcia pełnoletności,
  • zostali pozbawieni władzy rodzicielskiej lub została ona zawieszona.
 

Powołany opiekun obowiązany jest sprawować opiekę osobiście. Może ona być wykonywana wspólnie tylko w przypadku, gdy Sąd powierzył ją małżonkom. Jednocześnie, sąd opiekuńczy może ustanowić jednego opiekuna dla kilku osób, pod warunkiem jednak, że nie zachodzą sprzeczności pomiędzy ich interesami. Z kolei opieka nad rodzeństwem powinna być w miarę możności powierzona jednej osobie.

Podkreślić trzeba, iż w przypadku gdy dobro pozostającego pod opieką tego wymaga, sąd opiekuńczy wydaje niezbędne zarządzenia dla ochrony jego osoby lub majątku aż do czasu objęcia opieki przez opiekuna – w szczególności może on ustanowić w tym celu odpowiedniego kuratora.

Kto może zostać opiekunem?

Opiekunem może zostać tylko i wyłącznie osoba, która:

  • ma pełną zdolność do czynności prawnych oraz nie została pozbawiona praw publicznych,
  • nie została pozbawiona władzy rodzicielskiej,
  • nie została skazana za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności albo za umyślne przestępstwo z użyciem przemocy wobec osoby lub przestępstwo popełnione na szkodę małoletniego lub we współdziałaniu z nim,
  • wobec której nie orzeczono zakazu prowadzenia działalności związanej z wychowywaniem, leczeniem, edukacją małoletnich lub opieką nad nimi,
  • wobec której nie orzeczono obowiązku powstrzymywania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, albo też zakazu kontaktowania się z określonymi osobami lub zakazu opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu,
  • w stosunku do której zachodzi prawdopodobieństwo, że wywiąże się należycie z obowiązków opiekuna.
 

Gdy wzgląd na dobro pozostającego pod opieką nie stoi temu na przeszkodzie, opiekunem małoletniego powinna być ustanowiona przede wszystkim osoba wskazana przez ojca lub matkę, oczywiście jeżeli nie byli oni pozbawieni władzy rodzicielskiej. Jeżeli warunek ten nie został spełniony, opiekun powinien być ustanowiony spośród krewnych lub innych osób bliskich pozostającego pod opieką albo jego rodziców.

Musisz wiedzieć, iż każda osoba, która została ustanowiona opiekunem, obowiązana jest podjąć swoje obowiązki niezwłocznie. Zwolnienie z tego obowiązku może nastąpić tylko z ważnych powodów.

W jaki sposób sprawuje się opiekę?

Opieka powinna być sprawowana w sposób określony w przepisach Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, które wyraźnie wskazują jakie są obowiązki opiekuna.

Przede wszystkim ciąży na nim powinność wykonywania swoich czynności z należytą starannością, tak jak tego wymaga dobro pozostającego pod opieką i interes społeczny.

Każdy opiekun sprawuje pieczę nad osobą i majątkiem osoby pozostającej pod opieką. Podlega on w tym zakresie nadzorowi Sądu opiekuńczego i powinien uzyskiwać jego zezwolenie we wszelkich ważniejszych sprawach które dotyczą małoletniego.

O decyzjach w ważniejszych sprawach, które dotyczą osoby lub majątku małoletniego opiekun powinien informować jego rodziców, którzy uczestniczą w sprawowaniu bieżącej pieczy nad osobą dziecka i w jego wychowaniu.

Opiekun, niezwłocznie po objęciu opieki, powinien sporządzić inwentarz majątku podopiecznego i przedstawić go sądowi opiekuńczemu. Dotyczy to także tego, który został nabyty w późniejszym czasie. Jeżeli majątek jest nieznaczny sąd opiekuńczy może zwolnić opiekuna z tego obowiązku.
Gotówka pozostającego pod opieką, jeżeli nie jest potrzebna do zaspokajania jego uzasadnionych potrzeb, powinna być złożona przez opiekuna w instytucji bankowej. Może on ją podejmować tylko za zezwoleniem sądu opiekuńczego.

Sąd opiekuńczy może także zobowiązać opiekuna, aby złożył do depozytu sądowego kosztowności, papiery wartościowe i inne dokumenty należące do podopiecznego. Nie mogą one zostać odebrane bez jego zezwolenia.

W jaki sposób sprawowany jest nadzór nad opieką?

Musisz wiedzieć, że pełen nadzór nad sprawowaniem opieki sprawuje sąd opiekuńczy. W jego ramach:

  • zaznajamia się na bieżąco z działalnością opiekuna,
  • udziela mu wskazówek i poleceń,
  • może żądać od niego wyjaśnień we wszelkich sprawach należących do zakresu opieki oraz przedstawiania dokumentów związanych z jej sprawowaniem.
 

Opiekun obowiązany jest, w terminach oznaczonych przez sąd opiekuńczy, nie rzadziej jednak niż co roku, składać:

  • sprawozdania dotyczące osoby pozostającego pod opieką oraz
  • rachunki z zarządu jego majątkiem.
 

Są one badane pod względem rzeczowym i rachunkowym, przy czym w razie potrzeby sąd może zarządzić ich sprostowanie i uzupełnienie oraz orzeka, czy i w jakim zakresie rachunki zatwierdza, Nie wyłącza to odpowiedzialności opiekuna za szkodę wyrządzoną nienależytym sprawowaniem zarządu majątkiem.

W przypadku, gdy nie sprawuje on opieki w sposób należyty, wówczas sąd opiekuńczy wydaje odpowiednie zarządzenia, mające na celu usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości.

W jaki sposób następuje zakończenie opieki?

Zakończenie opieki następuje w razie:

  • zwolnienia opiekuna,
  • jej ustania.

W myśl obowiązujących przepisów, do zwolnienia opiekuna z obowiązku sprawowania opieki przez sąd opiekuńczy może dojść:

  • na jego żądanie, jeśli zachodzą ku temu ważne powody,
  • jeżeli z powodu przeszkód faktycznych lub prawnych opiekun jest niezdolny do sprawowania opieki,
  • gdy dopuszcza się on czynów lub zaniedbań, które naruszają dobro pozostającego pod opieką.
 

Jeżeli sąd opiekuńczy nie postanowił inaczej, w przypadku zwolnienia, opiekun obowiązany jest prowadzić nadal pilne sprawy związane z opieką aż do czasu jej objęcia przez nowego opiekuna.

Z kolei opieka ustaje z mocy prawa gdy:

  • małoletni osiągnie pełnoletniość,
  • przywrócona zostanie nad nim władza rodzicielska.
 

Zakończenie sprawowania opieki powoduje, że opiekun zobowiązany jest złożyć w ciągu trzech miesięcy rachunek końcowy z zarządu majątkiem. Może on zostać z tej powinności zwolniony jedynie przez sąd opiekuńczy.

Opiekun jest też zobowiązany niezwłocznie oddać osobie, która pozostawała pod opieką, albo jej przedstawicielowi ustawowemu lub spadkobiercom zarządzany przez siebie majątek.

Co to jest kuratela?

Powinieneś wiedzieć, że kuratela jest instytucją zbliżoną do opieki i służy do reprezentowania interesów osoby trzeciej. Jej celem jest sprawowanie pieczy nad osobami lub ich majątkiem w sytuacji, w których nie są one w stanie same prowadzić swoich spraw. Ma ona za zadanie zabezpieczyć interesy osoby, dla której w określonym zakresie została ustanowiona. Kuratela ustanawiana jest na określony czas bądź też do wykonania określonej czynności.

Ustanawia się ją w szczególności:

  • dla dziecka poczętego, lecz jeszcze nieurodzonego, jeżeli jest to potrzebne do ochrony jego przyszłych praw. Ustaje ona z chwilą urodzenia się dziecka,
  • dla osoby niepełnosprawnej, jeżeli osoba ta potrzebuje pomocy do prowadzenia wszelkich spraw albo spraw określonego rodzaju lub do załatwienia poszczególnej sprawy. W takim wypadku zakres obowiązków i uprawnień kuratora określa sąd opiekuńczy. Uchyla się ją na żądanie osoby niepełnosprawnej, dla której była ustanowiona,
  • dla ochrony praw osoby, która z powodu nieobecności nie może prowadzić swoich spraw, a nie ma pełnomocnika. To samo dotyczy wypadku, gdy pełnomocnik nieobecnego nie może wykonywać swoich czynności albo gdy wykonuje je nienależycie. Po ustanowieniu, kurator powinien przede wszystkim postarać się o ustalenie miejsca pobytu osoby nieobecnej i zawiadomić ją o stanie jej spraw. Zaznaczyć trzeba, że nie ustanawia się kuratora, jeżeli istnieją przesłanki uznania danej osoby za zmarłą,
  • dla dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską, którego żadne z rodziców nie może reprezentować.

Dodać trzeba, że zakres obowiązków i uprawnień kuratora określa sąd opiekuńczy.

Adwokat Bartosz Obrębski

E - mail

adwokat.obrebski@gmail.com

Telefon

508 269 045