Nakaz zapłaty jest to jedno z rodzajów orzeczeń wydawanych przez Sądy Cywilne, w praktyce występują one niezwykle często. Warto pamiętać, że nakazy zapłaty wydają Sądy i po ich uprawomocnieniu stanowią one tytuł egzekucyjny, który (po zaopatrzeniu w klauzulę wykonalności stanowi tytuł wykonawczy – na jego podstawie komornik może prowadzić egzekucję). Innymi słowy prawomocny nakaz zapłaty wywołuje skutki jak wyrok.
Pierwszy to nakaz zapłaty postępowaniu upominawczym. Sąd wydaje go na podstawie złożonego pozwu i co do zasady uwzględnia on żądanie pozwu w całości. Sąd po jego wydaniu kieruje nakaz zapłaty do wierzyciela i dłużnika, który ma prawo w przeciągu 14 dni od jego otrzymania wnieść sprzeciw. To właśnie ten moment postępowania jest właściwy do wskazania Sądowi, że np. zdążanie pozwu jest niesłuszne lub przedawnione. Bardzo ważne aby nie uchybić terminowi na założenie sprzeciwu ponieważ późniejsza próba obrony przez niesłusznym nakazem może okazać się niemożliwa.
W sprzeciwie od nakazu zapłaty powinno podnieść się wszelkie okoliczności przemawiające za tym, ze stwierdzony w nakazie zapłaty dług nie istnieje, w rzeczywistości jest inny niż w nim stwierdzony , lub na przykład, ze uległ on przedawnieniu. Istotne jest aby da twierdzenia takiej przedstawić Sądowi dowody (np. dokumenty, potwierdzenia przelewów, świadkowie). Odpowiednie przedstawienie twierdzeń i dowodów może przynieść pożądany skutek bardzo szybko i wierzyciel uznając nasze racje postanowi nie wdawać się w dalszy spór.
Kiedy już wniesiemy sprzeciw (o ile będzie on wniesiony w odpowiednim terminie i nie będzie dotknięty brakami formalnymi) Sąd skieruje sprawę na rozprawę i wtedy obie strony sporu będą miały możliwość na udowodnienie swoich racji. W innym przypadku w zależności od tego czy sprzeciw jest np. złożony po terminie lub nie zawiera odpowiedniej ilości załączników Sąd albo zwróci sprzeciw albo wezwie do uzupełnienia braków formalnych jednocześnie je wskazując.
Wydawany on jest w ściśle określonych przez ustawodawcę sytuacjach to znaczy jeśli okoliczności dochodzone w pozwie są udowodnione np.:
– dokumentem urzędowym,
– zaakceptowanym przez dłużnika rachunkiem;
– wezwaniem dłużnika do zapłaty i pisemnym oświadczeniem dłużnika o uznaniu długu;
– zaakceptowanym przez dłużnika żądaniem zapłaty, zwróconym przez bank i nie zapłaconym z powodu braku środków na rachunku bankowym;
– wekslem, czekiem, warrantem lub rewersem, których prawdziwość i treść nie nasuwają wątpliwości;
– umową handlową, dowodem spełnienia wzajemnego świadczenia niepieniężnego oraz dowodem doręczenia dłużnikowi faktury lub rachunku;
– wyciągiem z ksiąg bankowych, opatrzonym podpisem upoważnionej osoby oraz dowodem doręczenia dłużnikowi pisemnego wezwania do zapłat.
Gdy otrzymamy taki nakaz również mamy 14 dni na jego zanegowanie (w tym przypadku środek zaskarżenia nazywa się zarzutami). Przy formułowaniu zarzutów zasady są podobne jak w przypadku sprzeciwu, również procedura po wniesieniu zarzutów jest taka jak wskazana wyżej.
– Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. 1964 r., Nr 43, poz. 296 ze zmianami).
Adwokat Warszawa
Znieważanie funkcjonariusza. Przestępstwo znieważenia funkcjonariusza jest szczególną formą przestępstwa znieważenia. Jego znamiona są bardzo podobne, zaś zasadniczą różnicą jest to, iż może ono być skierowane tylko i wyłącznie przeciwko funkcjonariuszowi publicznemu.
Przesłuchanie dziecka w sprawie rodzinnej Sprawy rodzinne, z uwagi na swój przedmiot, mają szczególny charakter. Przejawia się on między innymi tym, że dzieci, pomimo że są osobami
