W przypadku gdy małżonkowie w trakcie postępowania rozwodowego zamieszkują razem, Sąd w wyroku rozwodowym orzeka o sposobie korzystania mieszkania, przez czas wspólnego w nim zamieszkiwania już byłych małżonków.
Istnieją sytuacje gdy, gdy jeden z małżonków swym zachowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie. W takim wypadku Sąd na wniosek drugiego małżonka może orzec eksmisje małżonka, który zachowuje się naganie i to już wyroku rozwodowym.
Sąd musi w takim przepadku ustalić czy małżonek dopuszcza się rażąco nagannego postępowania wobec drugiego małżonka lub ich dzieci z nimi zamieszkujących.
Ustawodawca nie ustalił w takim przypadku ścisłych kryteriów oceny jednak praktyka sądowa wskazuje, że za rażąco naganne postępowanie należy uznać:
Ponieważ Sąd nie podejmuje decyzji o eksmisji jednego z małżonków „z urzędu” należy już pozwie rozwodowym lub odpowiedzi na taki pozew zażądać orzeczenia eksmisji. W takim wypadku należy odpowiednio uzasadnić i udowodnić swój wniosek.
Dowodami w tego typu postępowaniu są najczęściej:
Małżonek może żądać eksmisji współmałżonka ze wspólnie zajmowanego mieszkania, jeśli mieszkanie to stanowi jego (żądającego) majątek osobisty.
Inaczej wygląda sytuacja eksmisji z mieszkania będącego przedmiotem osobistego majątku (np. z tytułu prawa własności lub spółdzielczego prawa do lokalu) tylko tego małżonka, który miałby być eksmitowany lub tylko ten małżonek posiada odpowiedni tytuł prawny do lokalu (np. zakwaterowanie). Tutaj Sąd rozwodowy ma niejako związane ręce i jeżeli zachodzą takie przesłanki jak np. przemoc należy szukać wsparcia w działaniu organów ścigania i następnie Sądu karnego.
Również w przypadku gdy mieszkanie stanowi własność obojga małżonków procedura nakazania opuszczenia lokalu wygląda inaczej. Sąd może jednak na wniosek dokonać podziału majątku przyznając własność mieszkania jednemu z małżonków. Wtedy drugi małżonek ma obowiązek opuszczenia mieszkania.
Sąd rozważając zasadność żądania eksmisji małżonka rozstrzyga nie tylko na podstawie oceny naganności jego zachowanie wobec drugiego z małżonków, ale także wobec wspólnych dzieci zamieszkujących z małżonkami.
Podstawa prawna
– Ustawa z dnia 25 lutego 1964 roku Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. 1995 r., Nr 83, poz. 417 ze zmianami).
Adwokat Warszawa Rozwód.
Znieważanie funkcjonariusza. Przestępstwo znieważenia funkcjonariusza jest szczególną formą przestępstwa znieważenia. Jego znamiona są bardzo podobne, zaś zasadniczą różnicą jest to, iż może ono być skierowane tylko i wyłącznie przeciwko funkcjonariuszowi publicznemu.
Przesłuchanie dziecka w sprawie rodzinnej Sprawy rodzinne, z uwagi na swój przedmiot, mają szczególny charakter. Przejawia się on między innymi tym, że dzieci, pomimo że są osobami
